Monday, September 24, 2018
Thursday, September 20, 2018
Saturday, September 15, 2018
Friday, September 14, 2018
အျပာ
မယားညီအကို×××××××××ဖတ္ . . ဖတ္ . . ဖတ္ . . ဖတ္ "အသားစိုင္ခ်င္း အားပါပါ ရိုက္သံက တိတ္ဆိတ္သည့္ ညထဲ စည္းခ်က္မွန္မွန္ ထြက္ေပၚေနသည္။ ႁပြတ္ျပတ္ ႁပြတ္ျပတ္ ႏွင့္ ငဖယ္ေထာင္းခ်ိန္ငရုပ္ဆံုထဲ ေစးကပ္ေနသည့္ က်ည္ေပြ႕လို အသံမ်ိဳးကိုလည္းသဲ့သဲ့ ၾကားရတတ္သည္။ အသက္ရွဴသံ ျပင္းျပင္းႏွင့္ႀကိတ္၍ ညည္းညဴသံတို႔ကိုလည္း တိုက္ခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွ သံုးထပ္သား နံရံပါးပါးတခ်ပ္က မတားဆီးႏိူင္။"အင္း . . အ . . ရွီး . . အား . . ေကာင္းလိုက္တာ . . လုပ္ လုပ္ . . ျမန္ျမန္ေလး . . ""ၿပီးေတာ့မလား . . .""ၿပီးေတာ့မယ္ . . . အား အ အ . . . ေကာင္းလိုက္ထာ . . ""အင္း . . အင္း . . ""ေမာင္လည္း ၿပီးေတာ့မယ္ . . .""အ . .အား . . .ၿပီး ၿပီ . . ""အစ္ . . အစ္ . . အား . . ား . . "ေလသံတိုးတိုး ႀကိတ္ညည္းသံႏွင့္အတူ အသားစိုင္ခ်င္း ရိုက္ခတ္သံ ပို၍ျမန္ဆန္လာၿပီး မၾကာမီ ရုတ္တရက္ ရပ္တန္႔သြားတတ္တာ။ သက္ျပင္းခ်သံ၊ တီးတိုးစကားေျပာသံ၊ ေမာႀကီးပန္းႀကီးအသက္ျပင္းျပင္းရွဴသံ တို႔ကား ယခုရက္ပိုင္း နီနီလွိုင္ အဖို႔ ညစဥ္ ျကားေနက် အိပ္ရာဝင္ ေတးသံမ်ားအလား။ခနအၾကာ၌ အခန္းတံခါးဖြင့္သံ၊ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ ေလၽွာက္သြားသံတို႔ျကားရၿပီျဖစ္သည္။ ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ နီနီလွိုင္တေယာက္ အသက္ပင္ျပင္းျပင္း မရွဴဝံ့ဘဲ အိပ္ေပ်ာ္ဟန္ေဆာင္၍ ကုတ္ကုတ္ေလး ေနတတ္ျမဲ။ အရြယ္ေရာက္ၿပီး ေခတ္ကာလ မိန္းကေလးမို႔ ဘာလုပ္ေနၾကသည္ကို သိသလို ကာမစိတ္ ႂကြလာတတ္သျဖင့္ အလိုလို နားရွက္ေနမိသည္။နီနီလွိုင္က နယ္ၿမိဳ႕တခု၌ တကၠသိုလ္ တက္ေနစဥ္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္မွာ ဖခင္တိမ္းပါးသြား၍ အေဝးသင္ေျပာင္းတက္ခဲ့ရသည္။ ယခု ဘြဲ႕ေလးတခုရၿပီးရန္ကုန္ဆင္းလာကာမမဝါတို႔ဆီမွာ ေနရင္း ကြန္ျပဴတာ၊ စာရင္းကိုင္၊ စပီကင္ စသျဖင့္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းအတြက္ ေကာင္းႏိူးရာရာ သင္တန္းမ်ား လာတက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ဝါဝါလႈိင္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေစာစီးပင္ သေဘၤာအရာရွိတေယာက္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်၍ ရန္ကုန္မွာ အေျခက်ေနၿပီ။ အေစာပိုင္းက ေယာကၡမအိမ္မွာ အတူေနေသာ္လည္း သိပ္အဆင္မေျပလွသျဖင့္ ယခုတိုက္ခန္းေလးသို႔ေျပာင္းေရႊ႕ကာ အိမ္ခြဲေနၾကသည္။သားေလးတေယာက္ရသည္ပင္မၾကာလွေသး။မိခင္မုဆိုးမႀကီးလည္း သားအငယ္တေယာက္ႏွင့္ xxx ၿမိဳ႕ေလးမွာပင္ က်န္ခဲ့ရင္း မိခင္လည္း တာဝန္ေပါ့ေစရန္၊ဝါဝါလွိုင္လည္း အေဖာ္ရေစရန္ ယခုလို နီနီလွိုင္ လာေနျခင္းသည္ ျဖစ္သည္။ သေဘၤာအရာရွိ ကိုေဆြတင္ကလည္း သူ႔မိန္းမအတြက္ အေဖာ္ရ၍ စိတ္ေအးရသလို မိန္းမ၏ ညီမအရင္းႀကီးမို႔လည္း ကူညီေပးရန္ ဝန္မေလးလွေခ်။ သင္တန္းစရိတ္၊ စားစရိတ္၊ အသံုးစရိတ္ အစစ အကုန္အက်ခံရန္ သေဘာတူ ခြင့္ျပဳၿပီးသားျဖစ္သည္။နီနီလွိုင္ ေရာက္ခါစကေတာ့ ကိုေဆြတင္က သေဘၤာေပၚမွာ။ ဝါဝါလွိုင္လည္း သားဦးေလးတေယာက္ႏွင့္ လံုးလည္ခ်ာလည္လိုက္ေနစဥ္ ညီအမ ႏွစ္ေယာက္ တိုင္ပင္ေဖာ္ တိုင္ပင္ဖက္၊ ကေလးကူထိန္းရင္းအစစ အဆင္ေျပလွသည္။ယခုလည္း အဆင္မေျပသည္ေတာ့မဟုတ္။ သေဘၤာမွ ျပန္ေရာက္စ ကိုေဆြတင္တို႔ လင္မယား ခ်စ္ရည္လူးၾကသည့္အသံမ်ားၾကားရတိုင္း နီနီ တေယာက္ ကာမဆႏၵေတြက ႂကြႂကြလာတတ္သည္မို႔ အေနရခက္လွသည့္ တခ်က္သာ ေျပာစရာ ရွိသည္။ တခ်ိန္က ရည္းစားႏွင့္ေတာ့ နမ္းဖူးရံု၊ႏိူ႔ေပးကိုင္ရံုထက္ မပိုခဲ့ဖူးေခ်။ လိင္ဆက္ဆံမႈ အေတြ႕အၾကံဳမရွိေသးသည့္ အပ်ိဳစင္ တေယာက္။ တကိုယ္ရည္ အာသာေျဖသည္ဆိုတာလည္း ၾကားသာၾကားဖူးသည္။ အေတြ႕အၾကံဳမရွိ။မမဝါတို႔ လိင္ဆက္ဆံသည့္ အသံၾကားတိုင္း ဖက္လံုးကို တင္းတင္းဖက္ ေပါင္ခြၾကားထားကာဆီးခံုႏွင့္ ပြတ္ကာပြတ္ကာ ႀကိတ္အာသာေျဖေနရသည္။ ေကာင္းသလိုလို၊ မေကာင္းသလိုလို ဘာမွန္း ညာမွန္း မသိ၊ အေနရ ခက္သည္ေတာ့ တဒဂၤ ေလ်ာ့ပါးသြားသလိုလို။ တခုခု လိုေနေသးသလိုလို၊ ဟာတာတာခံစားရသည္။ အျပစ္ရွိသလို၊ ရွက္သလိုလိုလည္းျဖစ္ရသျဖင့္ စိတ္အာရံုလႊဲကာ ႀကိဳးစားေမ့ေဖ်ာက္ရသည္။ကိုေဆြတင္ အဖို႔မွာေတာ့ ယခင္လို အားရပါးရ ဝုန္းဒိုင္းက်ဲ ခ်စ္ရည္မလူးရသည္ေလးကသာ အနည္းငယ္ ကသိကေအာင့္ ျဖစ္ရသည္။ သေဘၤာေပၚမွာ ငတ္ျပတ္ခဲ့ေလသမၽွ အတိုးခ် အပီလိုးလိုေသာ္လည္း ထိန္း၍ အသံမထြက္ေအာင္ ႀကိတ္လိုးေနရသည္ကို အားမရလွေပ။ အထူးသျဖင့္ ကာမ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ခါနီးႏွင့္ ေရာက္ခ်ိန္မ်ားတြင္စိတ္ရွိလက္ရွိ မဝုန္းရဘဲ ႀကိတ္လိုးရသည္မို႔ ဒင္းျပည့္ၾကပ္ျပည့္ ပြင့္ထြက္ေပါက္ကြဲသည့္ အရသာ မခံစားရ၍ အနည္းငယ္ေတာ့ ေအာင့္သက္သက္ ရွိသည္။ ဝါဝါလွိုင္၏ ပြင့္ထြက္ေအာ္ညည္းသံမ်ိဳးကို ျကိဳက္ႏွစ္သက္လွေသာ္လည္း တိတ္တိတ္ ႀကိတ္ညည္းသံေလးမ်ားႏွင့္သာ ေက်နပ္ေနရသည္။ခယ္မက ေန႔ဘက္မ်ား၌ သင္တန္းကိစၥမ်ားႏွင့္ အိမ္မွာမရွိေသာ္ျငား ကိုေဆြတင္ကိုယ္တိုင္က သေဘၤာ ျပန္ေရာက္စမို႔ အျပင္သြားေနရသျဖင့္ ေန႔လည္ေန႔ခင္းေတြမွာလည္း မအားတတ္ေသး။ခယ္မ မရွိခ်ိန္ေတာ့ စိတ္လႊတ္ကိုယ္လႊတ္အားပါးတရ လိုးေဆာ္ရန္ အားခဲထားသည္။xxxxဒီေန႔ေတာ့ ကိုေဆြတင္ အျပင္သြားစရာမရွိ။ ခယ္မေခ်ာကလည္းသင္တန္းအတြက္ အျပင္သြားေလျပီ။ေန႔လည္စာစားၿပီးကေလးေခ်ာ့သိပ္ကာအားရပါးရ တခ်ီဆြဲရန္ စိတ္ကူးထားေလသည္။"ဝါ ေရ . . . လာ . . လူလစ္တုန္းေလး တခ်ီေလာက္ အားရပါးရ ဆြဲရေအာင္ . . ."" ဟိ . . ေမာင္က ဒီအခ်ိန္ ေခ်ာင္းေနတာ မဟုတ္လား . . "ဝါဝါကလည္း သူ႔ေယာက်္ား အႀကိဳက္သိသူပီပီအသင့္ျပင္လိုက္သည္